φιλοζήλως

και δωρ. τ. φιλοζάλως Α

επίρρ. με ζήλο, με προθυμία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αμάρτυρο επίθ. *φιλόζηλος (< φιλ[ο]-* + ζῆλος) + επιρρμ. κατάλ. -ως].